Bord1, Rick, zwart

Afgelopen zaterdag was ik op bord 1 gezet tegen Nico Schouten. Daar had ik 1 keer eerder tegen gespeeld. Het enige wat ik van de vorige partij me kon herinneren was dat Nico nogal chagrijnig was en ik de helft van de partij buiten in de zon had gestaan. Helaas scheen het zonnetje dit keer niet en was het koud buiten. Na een redelijke opening kon ik na wat onnauwkeurigheden (het slaan van een vergiftigde pion) hetzelfde over mijn stelling zeggen. Het leek erop dat de pion van mijn tegenstander mij vast zou zetten op de achterste rij en erger dat dit een stuk zou gaan kosten. Met dit vooruitzicht zat er maar 1 ding op. Net doen alsof je gewonnen staat, na enkele dubieuze zetten van mijn kant leek ik zowaar in rustiger vaarwater te komen. Mijn agressieve onzin had de tegenstander verleid tot een onnodig rustige voortzetting. Ik wist met de activiteit van mijn dame op de d-lijn dynamisch evenwicht te creëren. Het team had hier al gewonnen, tussenstand 5-1. Na vele pogingen van mijn tegenstander om onder mijn gekke evenwicht uit te komen maakte hij de vreemde beslissing om zijn sterke vrijpion te ruilen voor een andere pion en een dame-eindspel in te gaan met maar 1 pion (geen vrijpion) meer. Na een onnodig lange demonstratie van mijn eindspeltechniek, waarbij ik de enige was die het publiek mocht vermaken met matdreigingen, was de remise een feit.

Bord 2, Wilbert, wit, 1

Bord 3, Joost, zwart, 0,5

Bord 4, Ad

Ad zijn tegenstander behandelde de Pirc iets te timide. Na f4 en e5 van wit parkeerde hij zijn paard op h7 waar het wel erg passief stond. Ad won een pion met geen compensatie voor zwart. In wederzijdse tijdnood gaf hij de pion terug om een ver opgerukte vrijpion op d6 te krijgen. Hierna greep zijn tegenstander onder tijdsdruk ernstig mis waarna Ad kon afwikkelen naar een pionneneindspel met 2 pionnen meer. Zijn tegenstander geloofde het toen wel.

Bord 5, Huub, 1

Bord 6, Arnoud, wit 

Arnoud (6, w) kwam al snel op onbekend terrein terecht in één van de vele varianten die het Siciliaans kent. Hij probeerde daarom iets om ook zijn tegenstander uit zijn theorie te halen. Dat was een beetje een ongelukkige
keuze; zijn tegenstander speelde goed en kwam dan ook duidelijk beter te staan. Die bood vervolgens remise aan, hetgeen Arnoud toch weigerde, omdat hij hoopte dat het allemaal wel goed zou komen; mede vanwege het
ratingoverwicht. Zwart bleef echter goed spelen, totdat hij een horizontale dekking met de toren miste, waardoor Arnoud zich kon bevrijden. Even had hij goede hoop op meer dan remise, maar vanwege een blote koning stond hij even later echt niet beter. Arnoud bood daarom maar remise aan, dat gretig door zijn tegenstander werd geaccepteerd.

Bord 7, Jaap, zwart

Ik speelde de opening eigenlijk heel goed en ging een pion winnen. Dat had ik echter beter nog iets uit kunnen stellen. Nu maakte mijn tegenstander er een offer van en hij offerde pardoes nog een pion. Wit had nu ruim voldoende compensatie. Totdat wit een foutje maakte. Daarna was het meteen over en kon ik eenvoudig afwikkelen naar een glad gewonnen eindspel. 

Bord 8, Bert-Jan, wit, 1

Bord 1 Jan Douwes

Ik speelde met wit tegen Nico Schellingerhout (1873) een degelijke London opstelling. Het ging lang gelijk op tot ik probeerde de stelling te forceren. Dat leverde Nico enkele  zetten een gewonnen stelling op. Echter door taai te verdedigen en wat foutjes van hem eindigde de partij in remise.

Bord 2 Frank Schouten

Ik kwam op bord 2 met zwart in een 'Franse afruilert' terecht. Ik offerde (noodgedwongen) een kwal tegen een pion met als bonus een ietwat versplinterde witte koningsstelling. Maar wit had meer activiteit en toen ik verzuimde 23. .... f6-f5 te spelen werd ik vrij geruisloos van het bord gedrukt.

Bord 3 Michele Montenegro, vooruit gespeeld.

Ik kreeg voor het eerst de Leeuw tegen, waar ik de finesses niet van kende, met als gevolg dat ik zeer slecht uit de opening kwam. Beetje bij beetje wist ik mijn stelling te verbeteren, maar dat kostte wel tijd en met het tempo van de avondcompetitie bleef er uiteindelijk niet veel meer over. Op de 36e zet kreeg ik een remiseaanbod in een zeer moeilijke stelling met inmiddels voordeel voor wit. Met weinig tijd voor beide spelers besloot ik maar om het aan te nemen.

Bord 4 Jaap Postuma

Mijn tegenstander speelde met wit d3 waarop ik d5 speelde, daarna kwam wit met Pd2. Blijkbaar was dit de leeuw, gelukkig kwam ik goed uit de opening en ben ik vrij snel met g5 (zet 8) in de aanval gegaan. Het was een erg ingewikkelde partij waarin ik de meeste kansen heb gehad volgens stockfish. Zo rond zet 35-45 veel stukken afgeruild. Hierna kwam ik in een eindspel, wit 3 pionnen en paard en ik 2 pionnen en een paard. Wit had dit kunnen winnen echter speelde het verkeerd, waardoor het remise werd.

Bord 5 Elias Thijsse

Elias kreeg 1.d4 f5 (Hollands) op het bord en was bang dat zwart met een Stonewall beton zou gaan storten. Dus bedacht hij aan het bord 2.e4!?, en speelde daarmee voor het eerst het Staunton Gambiet, nogal een lastige opening als zwart zijn theorie kent. Dat laatste bleek niet het geval: na 2...dxe 3.Pc3 Pf6 4.Lg5volgde de standaardfout 4...d5? 5.Lxf6 exf 6. Dh5+ g6 7.Dxd5 De7 8.Dxe4 en zo stond wit een pion vóór i.p.v. achter. Zijn loperpaar en een penning gaven zwart tegenspel en na een slechte pionzet van wit won hij door een dubbele aanval zijn pion terug. Het probleem van een wat verdwaalde toren meende hij op te lossen door de witveldige lopers te ruilen. Einde zwarts loperpaar en wit pakte de open e-lijn. Door ook de h-lijn te openen, werden de resterende zwarte toren en loper tot passiviteit gedwongen en domineerden wits paard en toren. Door op het goede moment torens en stukken te ruilen, ontstond vervolgens een gewonnen pionneneindspel. 

Bord 6 Tommie van Moorsel 0

Bord 7 Marsel van Hoorn 0,5

Marsel had aan bord 7 wit . Hij kwam met veel voordeel uit de opening, zwart moest de koning zelfs in het midden laten staan. Maar zoals gewoonlijk vond ik (Marsel) het moeilijk om het af te maken. Zwart slaagde erin om zijn dame richting witte koning te dirigeren. Toen Marsel een toren kon winnen, overzag hij dat zwart eeuwig schaak kon geven:  1/2 - 1/2.

Bord 8 Paul van Duijnhoven 1