In de 7^e ronde van de KNSB-competitie stond de uitwedstrijd tegen De Baronie op het programma. Onze tegenstander die dag was de hekkensluiter in onze klasse. Aangezien de nummers 8, 9  en 10 rechtstreeks degraderen en ook de slechtste nummers 7, was het voor ons van groot belang deze confrontatie in Breda te winnen.

Jaap (8, zwart) speelde tegen Arno Slagboom een partij van weinig kansen. Nadat Jaap in de opening gelijkspel had bereikt, dacht hij met een slimme torenzet de laatste witte dreigingen het hoofd te bieden. Hij zag daarmee een kleine combinatie over het hoofd en bood daarmee wit de enige kans van de wedstrijd. Wit pakte de kans niet en speelde ook een slechte zet. Daarmee kon Jaap een gevaarlijke counter spelen. Hij schatte dat niet goed in en daarmee waren de kansen op. De partij liep uit op een eindspel met een goed wit paard tegen een toch niet zo slechte loper van zwart. Hier werd terecht snel tot remise besloten.
 ½ – ½

Ad (3, wit) speelde tegen Carlos Hemmers. Ad kreeg een oude liefde op het bord waarvan de naam om privacy-redenen niet onthuld mag worden. Zijn tegenstander was op zet 5 al op onbekend terrein, en investeerde veel tijd. Op zet 8 speelde Ad h2-h3 om het zwarte paard op g4 een trap te geven, maar zwart dekte het paard met h7-h5. Ad durfde niet te nemen omdat dan de h-lijn tegen de witte koning open zou komen, met onoverzichtelijke complicaties. In plaats daarvan dekte hij zijn pion op e5 met Lf4, met tevens het idee dat wit nu wél dreigt het paard op g4 te nemen. Zwart liet het paard echter gewoon staan, waarna Ad op g4 nam, wat overigens niet het beste was volgens de engine. Carlos had met 2 pionnen wel enige compensatie voor het stuk, maar greep meteen mis door een combinatie in te zetten waar hij een stuk achterstand zonder compensatie aan overhield. Toen ook nog eens de zwarte dame werd ingesloten hield de zwartspeler het voor gezien.
½ – 1½

Bij Alex (7, wit) kwam een Konings-Indische opstelling op het bord, waarbij zwart een poging maakte voor expansie aan de damevleugel, Alex hield dat tegen met het duwen van de flank pion, waarbij zwart besloot de pionnen op de damevleugel op de 6e rij te houden. Alex begon een aanval op de koningsvleugel, terwijl zwart een opmars in het centrum ging maken. Het centrum werd door beide spelers afgesloten, waar de focus vooral nu lag op de koningsvleugel. Zwart ging wits poging to expansie aan de koningsvleugel tegenhouden met zijn eigen opmars van koningsvleugel pionnen. In hoop dat wit een moeilijke tijd kreeg om door te slaan. Alex gaf een pion op aan de koningsvleugel om de positie open te maken, gevolgd door een kwaliteitsoffer. De zwarte stukken zaten helemaal vast achter zijn pionnen. Dit gaf Alex veel tijd om zijn stukken naar de koningsvleugel te brengen en zijn verloren materiaal terug te winnen met een gigantisch voordeel. Zwart probeerde de druk aan de koningsvleugel tegen te houden, maar de witte stukken waren zeer actief. Zwart maakte 1 verkeerde konings zet, waarbij Alex een toren kon weggeven om binnen te dringen en materiaal terugwon met 2 pionnen meer. Zwart gaf 1 zet later op.
½ – 2½

Bij Huub (5, wit) stond na de opening dezelfde stelling op het bord als in de NBSB-beker en wel tegen dezelfde tegenstander. En ook nu had Huub een klein plusje in de vorm van wat meer ruimte. Na een onnauwkeurige zet van zwart had Huub in onderstaande stelling voordeel kunnen bereiken.

25.d5!
Misschien had hij deze mogelijkheid in beschouwing genomen, als hij niet weer eens veel te weinig tijd op zijn klok had staan. De clou is:
25. fxe6 26.Dxf6!
Maar onderstaande varianten had hij met meer tijd ook niet allemaal gevonden.
25…Dxe5 26.Lxe5 exd5  27.Lxf6 Lxf6 28.Pxf7+ Kg8 29.Pd6
25…Dxe5 26.Lxe5 Lxh6 27.Lxf6+ Lg7 28.d6!
25…Ph5 26.Dxc7 Txc7 27.dxe6! fxe6  28.Td8 Tc8 29.Pf7+ Kg8 30.Txc8 Txc8 31.Lxg7 Pxg7 32.Td7
25…Ph5 26.Dxc7 Txc7 27.dxe6 fxe6! Lxb2 28.Td7 Tcc8 29.Pxf7+ Kg8 30.Pd6
Huub speelde een slappe zet en even later bood zijn tegenstander remise aan.
1 – 3

Bij Rick (1, wit) leek het een rustige opening te zijn, maar er was toch sprake van tegenovergestelde rokades. Het was een complexe partij, waarin Rick (te) veel tijd gebruikte. Nog voor de 40^e zet kwam er een eindspel op het bord. Hij had al zijn behendigheid nodig om de stelling in evenwicht te houden. Dat was niet eenvoudig, zeker omdat Rick al enige tijd op zijn increment zat te spelen. Maar toen hij de lastige zet Th5 gevonden had, leek het goed te komen. Zijn tegenstander bood remise aan en daar hoefde Rick niet lang over na te denken.
1½ -3½

Joost (4, zwart) speelde tegen Rob van Berkel. Joost verbruikte zeeën van tijd voor heel normale zetten. De witte aanval werd afgeslagen en de stelling was gelijk rond zet 35. Maar de stand van de klokken niet. Joost moest zijn laatste zetten produceren op het increment en dat ging niet goed. Toen zijn tegenstander een pion won dacht Joost in een flits een “slimme tussenzet” te zien. Helaas was dit een hallucinatie en zo werd er alsnog “dom” verloren. Enigszins onnodig, maar het geeft maar weer aan hoe belangrijk het is om niet te veel tijd te verknoeien. Zullen we het ooit leren?
2½ -3½

Arnoud (6, zwart) speelde tegen de sympathieke Frank de Jong. Na 1. b3 was Arnoud al out-of-book, maar hij probeerde zijn vertrouwde opstelling te krijgen, en dat lukte. De zwartveldige lopers werden al snel geruild, waarna Arnoud een kleine voorsprong in ontwikkeling leek te hebben, aangezien hij al wel, en wit nog niet had gerokeerd. Er was nog niet veel aan de hand, maar Arnoud was een keer tevreden over de opening. Er ontstond een soort dynamisch evenwicht, waarin zowel wit als zwart niet veel verder konden komen. Het beste was eigenlijk “niks” doen, maar wit kon de verleiding niet weerstaan en probeerde toch iets.

21. Lc4-b5
Wit heeft hier net deze zet gespeeld. Die loper kon het best terug naar d3 of e2 (daar kwam hij net vandaan), maar een terugzet is vaak lastig. Nu is het ineens gewonnen voor zwart, na
25… Pa7! Er volgde
22 Ld3 Txd3 23 Txd3 Lxe4.
Twee lichte stukken voor een toren is al goed, en daarnaast speelde Arnoud zijn paard via b5 naar c3. Dat paard houdt de witte stelling in bedwang, waardoor wit zich gedwongen voelde om zijn toren te geven tegen dat paard. Die stelling met een paard tegen een pion meer was nog steeds gewonnen; ergens tegen de 40e zet deed Arnoud het in opkomende tijdnood nog helemaal verkeerd en gaf in 1 zet het voordeel helemaal weg, maar gelukkig zag zijn tegenstander het ook niet, en na de eerste tijdscontrole stond hij weer gewonnen. Wit leek nog even wat kansjes te krijgen, maar het ging allemaal net goed. In de slotstelling heeft wit niet genoeg schaakjes, hij gaat mat.

Bijvoorbeeld
47. Te7+ Kh6 48 Txh7 Kxh7 49 Dc7+ Kh6 50 g4 Df4
En mat op h2 is niet meer te voorkomen. Al met al een aardige partij tegen ook nog eens een sportieve tegenstander.”
2½ 43½

Wilbert (2, zwart) trof in Sebastiaan Dijksman de tegenstander die hij ook al had getroffen in de eerste ronde van NBSB-beker. Zelfde kleurverdeling, zelfde opening, maar waar Wilbert toen een onbesuisde paarduitval deed kwam ditzelfde idee nu in een veel beter getimed vorm op het bord. Waar Wilbert in de beker zijn slechte opening nog helemaal wist recht te trekken, ging het nu andersom. In arren moede offerde Sebastiaan een pion die Wilbert op de korrel had genomen, maar Wilbert stond positioneel zo mooi, dat hij het kleinood versmaadde. Ook een volgende pion die gewonnen had kunnen worden overleefde. Toen de Baronist een aftrekaanval in de stelling aanbracht en de zwarte dame haar mooie positie moest prijsgeven, was de zwarte winstkans verkeken. Wilbert had nog wel de betere pionnenstructuur, maar de witte stukken waren veel actiever. Sebastiaan leek de partij naar zich toe te trekken, maar blunderde vervolgens zelf een pion weg. Met twee gedekte vrijpionnen had Wilbert weer winstkansen, maar Sebastiaan offerde zijn paard tegen die twee boertjes en slaagde er volgens in ook zwarts laatste pion van het bord te krijgen, waarna Wilbert in remise moest berusten.
3 – 5

Deze verdiende overwinning hebben we hard nodig in strijd tegen degradatie. Onze huidige 5^e plaats kunnen we waarschijnlijk niet handhaven. We krijgen nog de toppers Eindhoven en Dubbelschaak ’97. Met een extra matchpunt zijn we veilig, maar dat zal een hele toer worden.

	De Baronie 1			De Drie Torens 1
1	Rens Oomen	2042	-	Rick Zegveld	2046	½ - ½
2	Sebastiaan Dijksman	1982	-	Wilbert Kocken	2058	½ - ½
3	Carlos Hemmers	1941	-	Ad Feelders	1984	0 - 1
4	Rob van Berkel	1963	-	Joost van den Bighelaar	1987	1 - 0
5	Willem van der Linden	1929	-	Huub Leemans	1978	½ - ½
6	Frank de Jong	1918	-	Arnoud Jansen	1977	0 - 1
7	Michiel Antonissen	1908	-	Alex Olree	1895	0 - 1
8	Arno Slagboom	1876	-	Jaap Weel	1945	½ - ½
		1945			1984	3-5