Zaterdag 3 februari stond de belangrijke wedstrijd tegen Kempen Combinatie op het programma. De laatste ronde had onze tegenstander een gemiddelde rating van 1944, omdat ze enkele invallers hadden. Ze waren nu echter op volle oorlogssterkte met een gemiddelde rating van 2006. Wij zaten 70 punten lager. Het begin was niet veel belovend.
Jaap (8, wit) speelde tegen Peter Rietra. Door omstandigheden thuis had hij last van gekraak in zijn hersenen. Zijn tegenstander had last van verkoudheid. De stelling had last van enorme vervlakking. Een snelle remise was het gevolg. Toen Jaap na een korte analyse de speelzaal weer inliep, kraakte het nog steeds. De oorzaak daarvan volgt verderop in het verslag.
Allan van der Heijden verraste Wilbert (2, wit) in de opening met een halve zet. Wilbert kreeg daardoor een snellere ontwikkeling, maar verzuimde de stelling te openen. Hierdoor ontstond een manoeuvreer partij. Allan bleek dat beter te beheersen dan Wilbert en toen op de 19e zet de eerste slagzet plaats vond en de stelling openging, kwamen de zwarte stukken Wilberts damevleugel binnen. Om in een poging alles te verdedigen kwam Wilbert in penningen terecht, wat door de topper uit de Kempen tactisch werd afgestraft
Bij Alex (5, zwart) kwamen beide spelers vermakelijk uit de opening. Ze speelden beide op opstellingen, waarbij er niks werd afgeruild. Er werd meer gefocust op de juiste velden kiezen voor de stukken. Wit had het centrum verovert, Alex moest heel veel gaan maneuvreren, om zijn stukken goed te zetten. Alex kreeg de kans in het centrum te slaan en ging volledig focussen op het centrumveld d4, zodat de positie openging. Alex slaagde erin om mee te spelen in het centrum en kreeg een vrijpion, die lastig te houden was. Alex koos ervoor om de positie verder te openen, in plaats van zijn vrijpion te verdedigen, omdat de stukken van wit deels slecht stonden. Het lukte wit om Alex zijn vrijpion te veroveren, maar Alex kreeg aanval op de koningsvleugel. Na een cyclus van slag zetten, belandde beide spelers in een positie, waar beiden koningen niet veilig stonden, maar Alex had heel veel tijd gespendeerd, waarbij hij een dubbele aanval over het hoofd had gezien. Alex gaf een paar zetten later op.
We begonnen dus met een ½ – 2½ achterstand. Meestal belooft dat niet veel goeds tegen een duidelijk sterkere tegenstander.
Onze supersub Danniël (7, zwart) kwam beroerd uit de opening, maar Tim van Hellemont deed te weinig met zijn geweldige stelling. In het vervolg rekende Danniël een lange zettenreeks beter door dan zijn tegenstander. Met plotseling een kwaliteit meer ontzenuwde hij de manoeuvres richting de zwarte koning. Danniël maakte nog een volle toren buit en zette een imposante inhaalrace in gang.
Ad (3, zwart) speelde tegen Morris Schobben. Na een rustig verlopen opening begon de witspeler lang na te denken in de volgende stelling:
Na een minuut of twintig speelde wit hier 11. Td1? waarna Ad met 11 … Lxf2+! toesloeg. Wit kan niet terugnemen vanwege Pg4+ gevolgd door Dc5. Na 12. Kf1? (beter is Kh1) Lb6 met de dreiging Dc5 was de witte stelling eigenlijk al onhoudbaar geworden. In een poging het gekraak van zijn stelling te overstemmen begon de witspeler achter het bord zijn meegebrachte noodrantsoen aan crackers luidruchtig te verorberen. Dit wekte her en der wel irritatie op, maar kon zijn stelling niet meer redden. Tien zetten en acht crackers later gaf hij alsnog op.
Het evenwicht was hersteld. Arnoud en Joost stonden beter, maar Huub duidelijk wat minder.
Joost (4, wit) speelde voor het derde seizoen op rij tegen Paul van Zon. Eerder werd verloren en geremiseerd dus het werd tijd voor een overwinning. Het werd een strategisch gevecht. Joost dacht wel beter te staan maar het was nog niet duidelijk hoe verder te komen. Tegen de tijdcontrole wist Joost zijn loper de zwarte stelling in te werken en dit bleek verrassend sterk. Met een combinatie kon hij de winst binnenhalen.
Na 43. Le6 beheerst de witte loper de stelling. De partij ging verder met .. De8 44. Dc7:+ Kg6 45. Th5:!. Hier gaf zwart het op. Het is mat na Kh5: 46. Dh7+ Lh6 Tf5#. Toch speelde ik dit te snel want ik had niet gecheckt hoe het stond na 45. Tf7. Want als alles wordt geruild op f7, wordt de zwarte c-pion misschien nog gevaarlijk. Gelukkig is Th7+ gevolgd door Tc7 winnend, bedacht ik later. Maar er is nog iets beters na 45. ..Tf7 46. Lf7: Df7:. Met het mooie 47. Tf6:+! gaat het alsnog mat: . Df6: 48. Dh7# en Kf6: 48. Tf5+ Kg7 49. Df7:+ Kh8 50. Th5+ Lh6 51. Th6#. We doen gewoon net alsof we dat allemaal hadden gezien.
Arnoud (6, wit) speelde tegen Frans Wolferink en kreeg Schots op het bord. Het werd niet zo’n ambitieuze opening, en al snel stond een gelijkwaardige stelling op het bord. Eerst werden de dames geruild en niet snel daarna alle torens. Het loper-en-paard tegen loper-en-paard pionneneindspel was volledig in evenwicht, maar Frans probeerde het toch en ging te ver. Op een gegeven moment had zwart een dubbelpion en een tripelpion. Die pionnen waren uiteraard zwak en Arnoud kon kiezen welke pion hij als eerste zou slaan. Hij koos voor de veilige, maar niet per se de beste, optie. Arnoud won uiteindelijk een pion en de volgende gewonnen stelling kwam op het bord.
48 Pf2+ Ke3 49 Ph3 is een goed idee, en dat wint. Zwart kan natuurlijk ook naar d4 gaan, en ook dat wint. Arnoud koos echter voor een overzichtelijke stelling (die hij bovendien nooit meer zou verliezen): Pxf4!? Na 48 ___ , Pxf4 49 g4 is het helemaal uit. Wit slaat op a5 en 1 koning en 1 paard kunnen niet 3 pionnen tegenhouden, dat was het idee. Dat klopt ook, maar Arnoud zat zo vast in het uitvoeren van zijn plan dat hij een snelle winst niet zag en er kwam zelfs een mogelijkheid voor zwart om de g-pion op te halen waarna het alsnog remise zou worden. Dat was best een diepe variant, en zowel Frans als Arnoud hadden dat tijdens de partij niet gezien. Zoals het nu ging hielden de a- en b-pion de zwarte koning bezig en ondersteunde de witte koning de g-pion waardoor het zwarte paard verloren ging. Op de 62e zet gaf Frans op.
De matchpunten waren binnen en alleen Huub (1, zwart) zat nog achter het bord. De dames waren snel geruild en er kwam een complex eindspel op het bord. Zijn tegenstander Huub manoeuvreerde beter met de stukken, hetgeen hem een pion opleverde. Huub moest het onderstaande eindspel verdedigen.
Wit besloot naar een toreneindspel af te wikkelen en probeerde het meer dan 20 zetten, voordat hij na de 68e zet van Huub in remise berustte.
| De Drie Torens 1 | Kempen Combinatie 1 | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Huub Leemans | 1976 | - | Huub Schenning | 2005 | ½ - ½ |
| 2 | Wilbert Kocken | 2064 | - | Alan van der Heijden | 2275 | 0 - 1 |
| 3 | Ad Feelders | 1964 | - | Morris Schobben | 1885 | 1 - 0 |
| 4 | Joost van den Bighelaar | 1966 | - | Paul van Zon | 1977 | 1 - 0 |
| 5 | Alex Olree | 1833 | - | Erik van Eijndhoven | 2005 | 0 - 1 |
| 6 | Arnoud Jansen | 1946 | - | Frans Wolferink | 2062 | 1 - 0 |
| 7 | Danniel van Boxtel | 1834 | - | Tim van Hellemont | 1939 | 1 - 0 |
| 8 | Jaap Weel | 1909 | - | Peter Rietra | 1900 | ½ - ½ |
| 1937 | 2006 | 5-3 |
Met deze 5 – 3 overwinning klimmen we naar de 5e plaats. Er is echter een versterkte degradatie dit seizoen. De nummers 8, 9 en 10 degraderen rechtstreeks en de slechtste 3 nummers 7. Ons volgende doel is winnen van De Baronie