Drie weken na onze thuisnederlaag tegen Zuid Limburg 4 togen we met twee volle auto’s richting het verre zuiden. In het speellokaal werden maar liefst vier wedstrijden tegelijkertijd gespeeld. Wij mochten het opnemen tegen het derde team van de Limburgers. Bij een eventuele nederlaag zouden we naar de gevaarlijke degradatiezone afzakken. We beschikten over alle vaste spelers, die door de teamcaptain enigszins door elkaar gehusseld waren.

Jan opende de middag “Ons team heeft in het pittoreske Klimmen een zeer belangrijke overwinning behaald op Zuid Limburg 3. Daar zag het lange tijd niet naar uit maar na een paar uur spelen vielen de resultaten structureel onze kant op. Jan (7, wit) had het team dan ook een morele boost gegeven door al snel een punt te scoren (reglementair). We zijn echter nog niet geheel safe (ondanks 8 matchpunten/32 bordpunten) en zullen de komende twee wedstrijden nog vol aan de bak moeten. Als we echter zo geconcentreerd en gepassioneerd blijven spelen als team moet dat zeker goed kunnen komen.” 0 – 1

Rick (3, wit) ging zitten deed wat zetten en nog voor hij zijn stoel had opgewarmd nam hij een remise aanbod aan. ½ – 1½

Arnoud (5, wit) kreeg eindelijk een bekende stelling op het bord, waar hij ook nog iets mee kon. Zwart moest nauwkeurig spelen, maar het leek wel of zijn tegenstander in de opening al niet goed wist waar hij zijn stukken neer moest zetten. Voor Arnoud speelde het vanzelf en zwart kwam heel passief te staan. Arnoud kon zijn stelling mooi uitbouwen en zadelde zijn tegenstander met de nodige problemen op: zijn toren op h8 stond buiten spel en zelfs zijn loper op f8 had eigenlijk geen velden. Praktisch gezien speelde Arnoud dus met 2 stukken meer! Ook op de klok had hij een grote voorsprong: de problemen waren te groot voor zwart en in verloren stelling ging zijn tegenstander door zijn tijd heen. ½ – 2½

Ad (2, zwart) speelde tegen Leon de Vries. De partij begon als volgt: 1.d4 d5 2.Pc3 Pf6 3.Lf4 c5 4.e3 en hier had Ad volgens zijn tegenstander en het boek dat hij inmiddels heeft geraadpleegd meteen op d4 moeten ruilen. In plaats daarvan deed Ad 4 … a6 5.dxc5 e6 (misschien beter 5 … Da5) 6.Pa4 Lxc5 7.Pxc5 Da5+ 8.c3 Dxc5 en wit heeft met het loperpaar wel voordeel. Wit stond ook de hele partij beter totdat hij onder druk van de tijd een onnauwkeurigheid beging, en zwart zijn paard tegen één van de lopers kon ruilen. Daarna was er erg weinig aan de hand en werd er snel tot remise besloten. 1 – 3

Onze teamcaptain (1, wit) was door hemzelf naar het hoogste bord gepromoveerd in het kader van “always change a team”. Huub had na zeven zetten een vreemde gewaarwording; een voorsprong van een half uur op de klok, maar een paar zetten later was dat alweer verdwenen. Huub had een prettig ruimtevoordeel en na dameruil stonden de zwarte stukken passief. Door actieve zetten won hij een pion en even later nog eentje. Zwart had daar niets tegenin te brengen en toen er nog een derde pion van zwart verloren dreigde te gaan, hield zijn tegenstander het voor gezien. 1 – 4

Joost (4, zwart) speelde tegen Sander Bachaus. Joost was niet goed op de hoogte van de gespeelde openingsvariant en dat kostte dan ook veel tijd op de klok. De stelling waar Joost op aanstuurde bleek ook nog eens lekker voor wit. Wit speelde logisch verder maar toen had Joost ineens een mooie truc die een stuk opleverde. Wit kreeg er wel veel pionnen voor. Joost kwam niet echt tot aanval met zijn stuk meer en de pionnen kwamen intussen dreigend naar voren. Maar gelukkig vertrouwde Sander het ook niet echt en bood remise aan. Met nog 1 minuut plus increment voor 10 zetten was Joost hier ook wel voor te vinden. 1½ – 4½

Alex (8, zwart) had deze ronde de zwarte stukken en belandde in een moderne verdediging, waarin wit een batterij voorbereidde om de zwartveldige loper uit te schakelen van zwart. Alex probeerde wat ruimte op de damevleugel te krijgen, maar wit besloot dat niet toe te laten. Wit speelde vaak hele slome zetten, waardoor Alex zijn gang kon gaan met ontwikkelen en het centrum probeerde open te breken, omdat wit nog niet had gerokeerd. Alex wou de positie heel complex houden en besloot geen stukken af te ruilen, omdat hij zag dat zijn tegenstander heel veel moeite had om een plan te vinden in zijn eigen positie. Alex speelde een hele passieve zet, waardoor wit het centrum kon afsluiten en activiteit van de zwarte stukken was uitgeschakeld. Alex realiseerde zich dat gelijk toen hij dat speelde en was een beetje gefrustreerd over zichzelf daarover. Hij was vanaf dat moment van plan om iets sneller te spelen, want beide spelers hadden nog niet eens zet 20 bereikt terwijl zij beide 1 uur op hun klok hadden besteed. Door het snel spelen, maakte Alex een fout waardoor wit het voordeel in eigen handen kreeg en een vrij pion bemachtigde. Het plan van Alex was zeer effectief, want op zet 22 had wit maar 15 minuten en wit besloot steeds 1 zet dreigingen te maken, waardoor Alex genoeg tijd had om terug te komen en een aanval te maken op de witte koning. Door het gebrek aan tijd moest wit gaan blitzen voor 20 zetten. De aanval op de witte koning was te veel en wit besloot om op te geven. 1½ – 5½

Wilbert (6, zwart) speelde niet zo’n beste partij Het begon er mee dat zijn door de corona-pauze weggezakte geheugen het venijnige variantje van wit niet wist op te lepelen. Vervolgens moest hij alle zeilen bijzetten om niet in groot nadeel te komen. Na een uur had zwart bijna de helft van zijn bedenktijd gebruikt en had daarbij een loper naar een ongunstig veld moeten spelen. Guus van den Akker daarentegen zat nog in zijn hoofdvariant en had er zelfs twee minuten bijgekregen. De rest van de partij werd hoogst wisselvallig, waarbij Wilbert stelselmatig de kansen miste om volstrekt gelijk spel te krijgen. En zijn tegenstander stelselmatig kansen op winst miste, zoals mat in 7 of bij een waardering van +13. Uiteindelijk resteerde een verloren lopereindspel voor Wilbert, waar hij met een laatste truc toch nog remise wist te halen. 2 – 6

De ranglijst is wat onoverzichtelijk door enkele nog in te halen wedstrijden uit de vierde ronde. We staan nu op een virtuele tweede plaats achter koploper HMC Den Bosch 2. Sommige vrezen dat we nog kunnen degraderen, terwijl anderen denken dat het rekenkundig onmogelijk is. Misschien is er een slimmerik die hier een AI-algoritme op los kan laten. We kunnen natuurlijk ook gewoon in onze volgende thuiswedstrijd het ‘Duitse’ Blerick 2 met lege handen naar die Heimat terugsturen.

Zuid Limburg 3
De Drie Torens 1
1 Ruud Lemmers 2027 Huub Leemans 1980 0 – 1
2 Leon de Vries 1994 Ad Feelders 1989 ½ – ½
3 Tom Vrouenraets 1851 Rick Zegveld 1997 ½ – ½
4 Sander Bachaus 1907 Joost van den Bighelaar 2038 ½ – ½
5 Jan Fober 1932 Arnoud Jansen 1918 0 – 1
6 Guus van den Akker 1877 Wilbert Kocken 2029 ½ – ½
7 NO Jan Douwes 1940 0R – 1R
8 Bob Merx 2011 Alex Olree 1701 0 – 1
1943 1949 44714