Net aan de andere kant van het water lag vesting van Dort op ons te wachten. Uit verschillende windrichtingen begonnen wij als echte watergeuzen aan de belegering.  Maar ons aanvalsplan bleek van slechte kwaliteit te zijn. Al vrij snel gingen enkele van onze strijders kopje onder.

Rick (2, zwart) had last van een gevalletje veni vidi oepsie en verloor hard na een blunder in de opening.
1 – 0

Ad (5, wit) speelde tegen Lennard den Boer. Op zet 11 had Ad met b4-b5 het zwarte paard op c6 een schop moeten geven. Toen hij dit naliet werd pion d4 onverdedigbaar. Vervolgens zag Ad ook nog een standaardtactiek over het hoofd, waarna hij eigenlijk, gezien het niveau van zijn tegenstander, wel had kunnen opgeven. Maar met slechts een pion materiële achterstand en geen directe afmaker voor zwart kon hij dat niet over zijn hart verkrijgen. Naast de pluspion had zwart ook nog het loperpaar en een actieve toren op c2, terwijl de witte toren op h1 stond ingesloten. Kortom, zwart had alle troeven in handen en maakte het vakkundig af.
2 – 0

Daarna stierven nog drie De Drie Torens strijders een heldendood.

Uit de opening kwam Alex (8, zwart) op bekend territorium, terwijl zijn tegenstander veel tijd besteedde over de juiste aanpak. Het centrum ging open en de dames werden afgeruild. Wit had een vervelende penning op zijn paard, die vreemd opgelost werd volgens Alex. Wit liep vrijwillig in een positie in met een slechtere pionnenstructuur. Inruil daarvoor kreeg wit controle over de d-lijn, waar Alex slecht had in geschat hoeveel controle wit eigenlijk over de positie kreeg. Alex vond zijn positie niet heel fijn en besloot de positie ingewikkeld te maken met een pionoffer, waar wit goed moest opletten anders ging er wellicht een stuk af. Maar wit calculeerde alles goed en had een goede counter, waarbij zwart een kwaliteit moest weggeven door een gemiste dubbele aanval. Alex speelde een beetje verder in een hopeloos eindspel en gaf later op.

Arnoud (4, zwart) kreeg voor de derde keer op rij de topspeler tegen. Deze keer een IM met een rating van net boven de 2400: Mark Timmermans. Er kwam een Siciliaan op het bord met 5.f3. Niks aan de hand, en Arnoud ontwikkelde zoals hij bijna altijd doet. Hij probeerde vervolgens de stelling te vereenvoudigen door dames te ruilen, maar dat ging Mark uit de weg. Die ging op zoek naar actief spel en vond dat ook middels f4 en later f5. Arnoud verdedigde iets te krampachtig en daar maakte zijn tegenstander meteen handig gebruik van.  Arnoud kwam 1 zet tekort om zijn verdediging op orde te brengen en dus ging het mis. In de analyse stelde Mark nog een pionoffer voor, in ruil voor actief spel voor Arnoud. Hij had dat niet eens overwogen, omdat hij dacht dat zijn stelling een pionoffer totaal niet kon hebben. Thuis, m.b.v. een engine, bleek dat Mark gelijk had en dat het pionoffer de beste optie was om tegenspel te creëren. Achteraf zag het pionoffer er logisch uit, maar Arnoud had het tijdens de partij dus niet eens overwogen; dus weer een terechte nederlaag want ook Mark was een maatje te groot voor hem.

In de opening kreeg Huub (3, wit) een minder vaak voorkomende variant tegen. Na de vijfde zet moest hij diep nadenken. Hij volgde enkele zetten de theorie, maar op zet negen koos hij het verkeerde plan. Zwart stond iets beter, omdat Huub een achtergebleven pion op b2 had. Toen hij dit probleem kon oplossen, kreeg hij weer wat hoop. Maar even later verscheen een sterk paard op c4. De witte stukken stonden slecht en de koningsstelling was ook verzwakt. Toen hij ook nog een pion verloor, gaf hij zich over.

Na de rampspoed van de vorige wedstrijd, had Jaap (7, wit) geen zin in al te grote avonturen. Hij speelde op bord 7 met wit dan ook een solide opening. Het minieme voordeeltje verwaterde snel. Jaap lokte een verzwakking van de koningstelling uit, maar dat kon zwart beter. Dat werd opletten!  In een dame-toren eindspel probeerde beide spelers te profiteren van de zwakke monarchie. Daarbij had zwart ergens een pionnetje mee kunnen nemen met wat kleine winstkansen. Dat werd niet gedaan, waarna het nog alleen de vraag was, wie eeuwig schaak ging geven. Remise dus.

De nederlaag was dus een feit: 5½ – ½. Zouden we nog wat meer eer kunnen redden?

Deze ronde had Joost (1, wit) de beurt op het hoogste bord. Hij speelde tegen Rik de Wilde. Joost probeerde zijn stukken te activeren op de koningsvleugel, terwijl zijn tegenstander via de damevleugel probeerde binnen te komen. Joost dacht dat het zwarte plan veel te traag was, maar had wat gemist. De stelling liep volledig uit de hand maar uiteindelijk wist Joost door te breken met een winnende aanval.
5½ – 1½

Wilbert (6, zwart) kwam een ongebruikelijke openingsopzet tegen, maar wist daar goed uit te komen. Met de halfopen f-lijn begon hij een aanval tegen de kort gerokeerde koning en met het opspelen van de pionnen daar, bedreigde hij ook de loper op g3. Wit reageerde met een schijnoffer in het vastgelegde centrum, maar in die combinatie zat een lek. Daardoor dwong Wilbert de Dordrechtenaar een stukoffer tegen twee pionnen van te maken. Maar door de opgespeelde pionnen was nu de zwarte koning ook kwetsbaar. Wilbert hield dat gevaar binnen de perken en bereikte uiteindelijk een eindspel van toren, paard en twee pionnen tegen toren en vier pionnen. Dat zou nog een hele klus worden, maar toen onze man schaak gaf om de witte koning op de onderste rijen te houden werd dat niet op waarde geschat. De witte toren die een onreglementaire zet gedaan had, moest nu het zwarte paard slaan. Dat was meteen einde partij.
5½ – 2½

Dordrecht 1 De Drie Torens 1
1Rik de Wilde2183-Joost van den Bighelaar20120 - 1
2Roland van Keeken2042-Rick Zegveld20361 - 0
3Freek Schouten2097-Huub Leemans19541 - 0
4Mark Timmermans2414-Arnoud Jansen19991 - 0
5Lennard den Boer2159-Ad Feelders19921 - 0
6Piet Pluymert1993-Wilbert Kocken20530 - 1
7Jacques Hennekes2062-Jaap Weel1935½ - ½
8Ben Sitton1890-Alex Olree19111 - 0
2105 19875½ - 2½