Het vorige verslag eindigde met de zin “We kunnen natuurlijk ook gewoon in onze volgende thuiswedstrijd het ‘Duitse’ Blerick 2 met lege handen naar die Heimat terugsturen”. Volgens sommige teamleden is dit de goden verzoeken. De uitspraak was niet alleen ingegeven door de stand maar had ook nog een historische ondertoon. In het seizoen 2017/2018 werden we thuis door Blerick 1 met ½ – 7 ½ vernederd. Toen was Arnoud de enige die onze eer redde. Ook waren zij gedeeltelijk schuldig aan onze degradatie. Iin de laatste ronde kwam Blerick maar met zes man op dagen bij onze degradatie concurrent. De toon was dus gezet.

Ad (7, zwart) speelde tegen Paul van der Wouw. Na 1.Pc3 kwam er via zetverwisseling eerst een klassieke Pirc op het bord, en toen wit c7-c5xd4 toeliet een Siciliaanse draak-structuur. Toen Ad e7-e5 gevolgd door d6-d5 kon spelen had hij misschien een klein plusje. Wit verslikte zich echter in een slagwisseling: hij overzag dat het zwarte paard zich met een tussenschaak aan de aanval kon onttrekken. Toen duidelijk werd dat zwart een stuk voor zou blijven hield wit het voor gezien. 1 – 0
Jan (5, zwart) speelde tegen een vriendelijke Duitse tegenstander die mij verraste met het twijfelachting Tennison gambiet (1 Pf3 d5 2 e4?!) Jan weet dat na 2.. dxe4 3 Pg5 de zet Lf5 kan leiden tot voordeel voor zwart maar hij wilde zo vroeg geen tactische complicaties en koos voor het veilige ..e5. Hij kreeg een prettige stelling met meer ruimtevoordeel en moest geduldig wachten om dit te kunnen omzetten in iets concreets. Toen zijn tegenstander koos voor de lange rokade kon ian succesvol lijnen openen aan die kant en was de overwinning dichtbij. Zijn tegenstander voelde de druk ook en na een verkeerde zet kon Jan en passant slaan en was het pleit beslecht. Het seizoen is uiteindelijk succesvol verlopen voor het eerste team, nog even de schouders eronder en misschien kunnen we nog op de tweede plaats finishen. We hoeven nu geen AI meer in te zetten…….we degraderen niet 😊 2 – 0
Alex (8, wit) kreeg tegen Rob Haarsma het Budapest gambiet op het bord, waarbij zijn tegenstander een centrum pion weggaf voor activiteit van zijn stukken. Alex ruilde graag alles, want hij stond een gezonde pion voor en ging rustig verder ontwikkelen. Zwart wilde wat leuke trucjes uitlaten op de koningsvleugel van wit. Alex zag dat allemaal en besloot zijn opponent te dwingen om stukken af te ruilen, daardoor was de zwarte aanval op de koningsvleugel geneutraliseerd. Onze ‘hekkensluiter’ kreeg veel actief spel in het centrum, doordat zwart zijn stukken niet op de goede velden had gezet en dat kostte zwart weer 1 pion. Zwart besloot verder stukken af te ruilen, waardoor beide spelers in een toreneindspel terecht kwamen, maar wit stond 2 pionnen voor. Uiteindelijk eindigde partij met een grote blunder van zwart, omdat hij zichzelf had mat gezet op de achterste rij. 3 – 0
Arnoud (6, wit) kreeg Schots op het bord, iets dat hij weinig tegen krijgt, in al die jaren dat hij dit al speelt. Op zet 4 deed zwart al een ietwat ongebruikelijke zet. Arnoud herinnerde zich een partij uit de interne competitie bij Schavo van meer dan 30 (!) jaar geleden. Hij wist niet meer hoe dat verder ging en hij koos maar voor een veilige voortzetting. Toch sloeg al snel de vlam in de pan. Arnoud liet Pd3+ en Pxb2 toe en stond een pion achter. Maar kon zwart dat verdwaalde paard nog wel redden?! Dat lukte uiteindelijk, maar wel ten koste van een pion en dus stond het weer gelijk. Het was een onoverzichtelijke stelling die vooral zwart tijd kostte om de juiste zetten te vinden. Toen die ook nog eens keer verkeerd afruilde en wit daar mee hielp, rook Arnoud zijn kans. Hij kon afwikkelen naar een dubbel toreneindspel, waarin zwart een lelijke dubbelpion had. Bijkomend voordeel was dat het vanzelf speelde, terwijl zijn tegenstander steeds meer tijd verbruikte totdat die in verloren stelling door zijn vlag ging. 4 – 0
Joost (4, wit) speelde tegen Norbert Raygrotzki, de teamleider van de tegenstander. Na een rustige opening wist Joost een pion te winnen. Maar hij vond de stelling toch niet zo simpel. Hij investeerde dan ook veel tijd om een manier te vinden om de stelling onder controle te houden. Dat lukte eigenlijk iet en de pion ging weer verloren. Joost behield wel actieve stukken en ineens zat er een tactische wending in de stelling waarmee een stuk werd gewonnen. De stelling bood ook geen mogelijkheden eer om nog te rommelen, daarom gaf zwart het op.5 – 0
Huub (2, wit) speelde tegen Herr Krüger: “Möchten Sie etwas trinken? Nein, danke.” Na 10 zetten had zijn tegenstander al bijna een uur nagedacht, terwijl onze teamcaptain nog op bekend terrein verkeerde. Wit had een pionnetje aangeboden en zwart gaf dat even later terug. Alleen de manier waarop was niet optimaal. De Blericker bleef met een zwakke pion op d4 zitten en gebruikte weer veel tijd om iets te vinden dat zijn positie overeind zou houden. Dat lukte hem echter niet. Huub won de pion op d4 en even later nog een pion op b6. Er kwam nog kort een toreneindspel op het bord. Zwart sloeg de pion op d4.

Toen zijn Gegner zag dat de a-pion niet meer te stoppen was eindigde de partij met: “Gratuliere”. 6 – 0

Nog voor het einde van de tijdcontrole hadden we de buit al binnen. Zou het een perfecte uitslag worden?

Rick (1, zwart) zat tegen P Schoener, in de opening was er een Carlsbad structuur te bewonderen. Typische plannen zijn natuurlijk dat wit een inoriteitsaanval plaatst terwijl zwart probeert mat te zetten. Dan moeten beide spelers natuurlijk wel logische sterke zetten doen. Enkele zetten later had Rick een vergiftigde pion op b2 te pakken. Rick's tegenstander verraste door i.p.v. gebruik te maken van zijn ontwikkelingsvoorsprong en de slechte positie van de zwarte dame een dameruil voor te stellen. Dus opeens was er geen compensatie meer voor de pion. Na gebruik te maken van de enige poging tot verkrijgen van compensatie door een stukoffer, stond na enige precieze zetten Rick een vol stuk voor. Daarna was het uitschuiven met nog een grappig afwikkelmechanisme in onderstaande stelling.

Na een onregelmatige opening wist Wilbert (3, zwart) zijn tegenstander te verleiden het centrum dicht te schuiven. De bedoeling van zwart was om een koningsaanval op te zetten, maar daarvoor stonden zijn stukken net niet handig genoeg. Ondertussen kwam wit op de damevleugel binnen en uit de tactische schermutselingen kwam Wilbert met een pluspion uit het gewoel. Maar zijn pionnenstructuur was behoorlijk aangetast en toen hij zijn pluspion niet voldoende verdedigde, nam Alonso het stuur over. Wilbert week uit naar een eindspel met drie tegen twee pionnen op de koningsvleugel en ondanks de aanwezigheid van een witte loper tegen een zwart paard en torens voor beide partijen, was dit remise. Hoewel de Duitse Blericker het in een zeeslang nog lang probeerde, kon Wilbert na 114 zetten het enige halfje van de wedstrijd bijschrijven. 7½ - ½

Door deze monsteroverwinning staan we nog steeds op de tweede plaats, wel op gepaste afstand van HMC Den Bosch 2. De kampioen heeft tot nu toe alleen tegen ons één matchpunt laten liggen. Op 21 mei spelen we de uitgestelde thuiswedstrijd uit de 5e ronde tegen Kempen Combinatie 1. De Stukkenjagers 3 is al gedegradeerd. Voor onze tegenstander, die op de 8e plaats staan, is het nog spannend. We gaan natuurlijk onze sportieve plicht vervullen.

	De Drie Torens 1			Blerick 2
1	Rick Zegveld	1997	-	Peter Schoeber	1934	1 - 0
2	Huub Leemans	1980	-	André Krüger	1961	1 - 0
3	Wilbert Kocken	2029	-	Jose Alonso	1861	½ - ½
4	Joost van den Bighelaar	2038	-	orbert Raygrotzk	1794	1 - 0
5	Jan Douwes	1940	-	artmut Anders	1667	1 - 0
6	Arnoud Jansen	1918	-	Marc Kocur	1847	1 - 0
7	Ad Feelders	1989	-	Paul van der Wouw	1510	1 - 0
8	Alex Olree	1701	-	Rob Haarsma	1574	1 - 0
		1949			1769	7½ - ½