Op zaterdag 6 november had ik een rustig middagje. We speelden de derby tegen de stukkenjagers en ik mocht niet meer meedoen. Rudolf Kat was verhinderd en dus had ik (3, zwart) op onze clubavond al vooruit gespeeld.
Hij toonde snode plannen tegen mijn gerokeerde koning en had ruimteoverwicht in het centrum, maar door tegen te breken in het centrum slaagde ik er in om dit alles te niet te doen. Dameruil kostte me daarbij mijn pionnenstructuur, maar ik was tevreden met mijn vrijpion en mijn goede stukkenspel. Nadat ik een sterke aanvalszet had gemist, kreeg Rudolf toch weer kansen tegen mijn koning, maar toen hij verzuimde om van mijn zwakke structuur te profiteren, kon ik met beide torens op de tweede rij komen. De wilde varkens zorgden voor mat. 1 – 0
Op de wedstrijddag was ik wedstrijdleider. Na een uur was er al tekening in de strijd gekomen. Rick (1, zwart) had samen met zijn opponent een kluitje stukken in het midden van het bord gebouwd, Joost (2, wit) had wat ruimte op de damevleugel, Huub (4, wit) had een dubbelpion geaccepteerd in ruil voor het loperpaar en Ad (5, zwart) stond wat minder aktief dan Sjo Smeets, maar zou op sterke velden kunnen gaan spelen.
Bij Arnoud (6, wit) gingen de dames er al snel af en Arnoud hield daar een ruimte-plusje aan over, maar vooral de partij van Jan (7, zwart) trok de aandacht. Hij was met een mooie pluspion uit de opening gekomen, maar die opgerukte vrijpion zou kwetsbaar kunnen worden. Hij kon zijn voordeel op twee rustige manieren proberen uit te buiten, maar Jan besloot all-in te gaan en liet Castermans met zijn dame inslaan op zijn damevleugel. Daarvoor kreeg Jan zijn vrijpion op d2, terwijl de witte koning naar f3 werd gejaagd. Daar leek de aanval even te stoppen. De teamleider van Stukkenjagers belegerde de vrijpion en wist die van het bord te krijgen, terwijl Jan onderwijl zijn koning in veiligheid bracht., zodat het verschil met de andere vorst het leidende thema werd.
Bij Rick vond een massale slachting plaats. Het complete centrumkluwen werd weg geruild en de saaie leegte betekende remise: 1½ – ½.
Nu verzuimde Castermans zijn door Jan afgesneden dame bij de verdediging te halen. Jan ruilde vervolgens een belangrijke verdediger en daarmee sloeg zijn aanval door. Dat leverde een mooie kwaliteit op. Uiteindelijk gaf Jan dit weer terug, maar bereikte zo wel een gewonnen pionneneindspel. 2½ – ½
Vervolgens verraste Arnoud, net toen zijn tegenstander iets van aanval had gekregen, met een nuttige remise: 3 – 1.
Joost had ondertussen een pion geofferd en daar had hij ruime compensatie voor wegens mooie open lijnen en druk op de hangende pionnen. Huub had een veiligere koningsstelling dan Ron de Veen, maar de witte veste trok zwarte stukken aan als hommels op een lavendelveld. Met een kleine combinatie verminderde Huub de druk en nam tevens een pionnetje mee, maar daarmee kwamen er lijnen open tegen zijn zwakke witte velden. De druk van Joost deed de beide hangende pionnen vallen, maar in plaats van een winnend eindspel uit te melken, gaf hij een centrumpion terug.
Alex (8, wit) moest er iets voor over hebben om mee te mogen doen. Door de onlangs aangescherpte corona-regels zag hij zijn deelname in gevaar komen, maar wist middels een toegangstest toch in de wedstrijd te komen. Op de wedstrijddag was hij na langdurige tactische manoeuvres binnengedrongen op de c-lijn, maar had inmiddels een kleine kwaliteit verloren en ook zag zijn koningsstelling er niet fris meer uit. Ook bij Ad dreven donkere wolken binnen: Smeets was er in geslaagd een vrijpion te creëren die het zwarte spel aan banden legde. Door de dekkende loperlijn te plomberen, kan Ad echter aantonen dat de vrijpion kwetsbaar was.Bij Huub was er inmiddels duidelijkheid. Alle stukken waren geruild op de torens na, zodat een dubbeltoreneindspel met een pluspion voor onze kopman resteerde. Een matig verdedigde matdreiging leverde Huub twee verbonden vrijpionnen op en die waren niet te stoppen: 4 – 1.
Joosts lopereindspel had inmiddels geen winstpotentie meer , maar de remise betekende de beslissing van de wedstrijd. 4½ – ½
Dat was maar goed ook. Ad wist inderdaad de witte centrumpion te verschalken, maar Sjo kreeg met handig spel daar een vrije a-pion voor en toen Ad loperruil niet wist te vermijden, gaf dat de doorslag. 4½ – 2½
Ten slotte zag Alex in inmiddels verloren positie een vork over het hoofd. Dat leverde Lex Karstens weer een kwal, ditmaal een grote, op en derhalve de partij. 4½ -3 ½
Al met al een nipte overwinning, al is die ook nimmer in gevaar geweest.
| De Drie Torens 1 | De Stukkenjagers 3 | |||||
| 1 | Rick Zegveld | 2012 | – | Wout Verboven | 1824 | ½ – ½ |
| 2 | Joost van den Bighelaar | 2067 | – | Elias de Reese | 1776 | ½ – ½ |
| 3 | Wilbert Kocken | 2033 | – | Rudolf Kat | 1947 | 1 – 0 |
| 4 | Huub Leemans | 1944 | – | Ron den Veen | 1898 | 1 – 0 |
| 5 | Ad Feelders | 2010 | – | Sjo Smeets | 1884 | 0 – 1 |
| 6 | Arnoud Jansen | 1934 | – | Joppe Raats | 1858 | ½ – ½ |
| 7 | Jan Douwes | 1931 | – | Paul Castermans | 1802 | 1 – 0 |
| 8 | Alex Olree | 1696 | – | Lex Karstens | 1843 | 0 – 1 |
| 1953 | 1884 | 4½ – 3½ |