In de 8e ronde van de KNSB-competitie kwamen acht zwaargewichten bij het eerste team op bezoek. Afgelopen seizoen waren ze gedegradeerd, maar ze startten toch als favoriet voor het kampioenschap. Onderweg morsten ze wat punten, waardoor ze genoodzaakt waren ons te grazen te nemen. Met een gemiddelde rating van 2067 tegen 1936 waren zij daadwerkelijk een machtige tegenstander. Daarentegen waren wij qua leeftijd in het voordeel (48 – 60). Dus onze strategie was om er een uitputtende jachtpartij van te maken.
Ad (3, zwart) speelde tegen Jos Sutmuller. Voor de partij met analyse klik hier. Is het ongevraagd op het web gooien van iemands openingsrepertoire (ahum…) een vorm van doxing? Zoals de engine aangeeft had Ad moeten doorspelen in plaats van op zetherhaling aan te sturen, maar hij zag niet hoe hij voordeel kon bereiken. Gezien de einduitslag erg jammer.
De tegenstander van Alex (7, zwart) fianchetteerde zijn koningsloper en nam tegelijkertijd ook controle over het centrum. Alex plande een aanval aan de koningsvleugel. Wit kwam snel met zijn eigen koningsvleugel aanval, waarbij zwart een ongemakkelijk centrum kreeg. Wit kreeg meer druk in het centrum, maar besloot de stelling te openen. Wit had een kans om meer druk te leggen, wat beide spelers mistte. De dames werden afgeruild en Alex kon de druk weerstaan en zijn stukken actiever neer te zetten. Wit kreeg actieve lopers, maar zwart had controle over de 7e rij. Alex kon een kwaliteit weggeven om voor een overwinning te spelen, maar Alex vond dat te gevaarlijk. Vervolgens kwam zwart in een positie terecht, waarbij wit besloot om drievoudig repetitie te spelen. De partij eindigde in remise.
Arnoud (bord 4, wit) speelde tegen de ervaren Jan Vosselman. Er kwam Schots op het bord en toen Jan voor het eerst afweek van hetgeen Arnoud nog kende, hingen er ineens 2 pionnen. Allebei tegelijk dekken leek hem geen aantrekkelijke optie. Aangezien het allemaal nog theorie moest zijn, zocht hij naar iets beters. Dat hield wel een pionoffer in, maar Arnoud had ingeschat dat hij daar genoeg compensatie voor kreeg. Dat had hem wel de nodige tijd gekost; Jan nam het pionoffer vervolgens niet aan. Ook in het vervolg moest er veel gerekend worden, aangezien Jan vanuit de opening direct met een koningsaanval kwam, inclusief de dreiging van mat-in-1. Dat kon Arnoud natuurlijk nog wel voorkomen, en niet veel later werden de dames geruild. Het kleine voordeeltje dat Arnoud had gehad was inmiddels weg, en belangrijker nog: hij had niet een heel goed idee hoe hij nu verder moest. Hij besloot te polsen hoe zijn tegenstander er over dacht door remise voor te stellen. Dat werd aangenomen, en dat was prima.
Onze teamleider (1, zwart) zat tegenover de sterkste speler van Eindhoven. Die speelde een rustige opening, waarin alle lopers werden geruild. Huub zag wit een minoriteitsaanval op de damevleugel voorbereiden en startte een actie op de koningsvleugel. Hij schatte in dat deze gestopt kon worden en dat daarna wit beter zou staan met zijn initiatief op de damevleugel. In onderstaande stelling bood hij remise aan.
De Eindhovenaar keek naar de stand en de stellingen van zijn makkers, dacht nog 15 minuten na en accepteerde het voorstel. Hij vond juist dat zwart beter stond.
Joost (2, wit) speelde tegen Oscar Torcal Miguel, een Spaanse speler die dit jaar voor studie in Nederland verblijft. De opening was een interessante strijd. Zwart probeerde een blokkadestelling op te bouwen maar Joost kon een pion offeren om zijn lopers te activeren. Zwart counterde dit met een opmars van zijn h-pion maar dat was eigenlijk niet goed voor hem. Toen het moment daar was om de aanval door te zetten schrok Joost terug en speelde nog “even een voorbereidende zet”. Helaas had hij een verdediging gemist waarmee zijn tegenstander de dames kon ruilen. Joost won wel zijn pion terug en stond nog steeds goed met een sterk loperpaar. Het zelfvertrouwen was echter weg en Joost bood lafjes remise aan. Zijn tegenstander wilde het nog even proberen maar bood enkele zetten later zelf remise aan omdat hij toch echt niet beter stond. Joost accepteerde dit meteen. In de analyse bleek dat Joost het zijn tegenstander nog erg lastig had kunnen maken maar dat kwam dus allemaal niet meer op het bord.
Onze invaller Koen (8, wit) zat tegenover de nestor van Eindhoven. Lange tijd hield hij de partij in evenwicht, maar had daar te veel tijd voor nodig. In het eindspel verloor hij een pion en zijn zeer ervaren tegenstander liet de overwinning niet meer glippen.
We keken dus tegen een 2½ – 3½ achterstand aan. Wilbert stond waarschijnlijk verloren en Jaap stond een kwaliteit voor, maar zijn tegenstander had machtige lopers.
Wilbert (5, zwart) dacht in de opening sneller te zijn met een initiatief op de damevleugel, maar na een aarzeling bleek hij zich misrekent te hebben en Alessandro Di Bucchianico de zaak daar te openen en een open torenlijn te krijgen. Vervolgens werd zwarts centraal geposteerd paard aan de tand gevoeld en kon Wilbert ook zijn centrumpositie niet meer handhaven. Na positioneel, met gepointeerd spel weggespeeld te zijn, probeerde Wilbert dan maar de koningsvleugel. Deze wanhoopaanval – Wilbert was inmiddels een pion achter geraakt en zijn loper op c8 had hoogstens de functie van pion – was niet erg kansrijk tot Alessandro besloot zijn aan de rand staande paard in het spel te betrekken. Dat bleek echter een tactische bok. Wilbert had een schijnoffer en toen de Eindhovenaar de desperado miste, kwam Wilbert met een plus- in plaats van een minuspion uit de verwikkelingen. Hij miste nog een absolute killer, maar kon wel zijn ellendige loper afruilen waarna het eindspel netjes werd afgerond. Toen hij in het toreneindspel een tweede pion ging winnen, gaf zijn tegenstander op.
3½ – 3½
Jaap (6, wit) speelde tegen Jeroen van de Put. De opening verliep niet helemaal zoals gewenst, maar vooral omdat Jeroen het gewoon goed speelde. Om de zwarte loper op b7 in te dammen, schoof Jaap daarom het centrum maar dicht. Zwart speelde op aanval op de koningsvleugel en omdat daarbij de betreffende loper nodig was, probeerde Jeroen het centrum dan weer open te blazen. Dat was echter tweesnijdend, met name omdat de pion op d5 ook de witte loper op b3 in de weg stond. Dat kleinigheidje zorgde ervoor dat Jaap het initiatief kon overnemen en de aanval leverde een kwaliteit en twee pionnen op. In gierende tijdnood ontstond de volgende stelling.
Jaap moest hier beslissen op welke lijn zijn torens te zetten. Achteraf gezien had hij de h-lijn moeten kiezen en met Th3 moeten beginnen. Echter, Jaap koos de e-lijn en speelde Kf1 om ook Te2 te voorkomen. Dat was een ongelukkige keuze, waarna Jeroen zijn loper paar sterk wist te maken en de stelling met strakke hand naar winst voerde. Dat beschrijft hij uitstekend in zijn verslag. Niets aan toe te voegen!
3½ – 4½
Te veel van onze spelers gedroegen zich als een leeuw die liever lui in de zon licht in plaats van op jacht te gaan en de prooi met huid en haar te verslinden. Anders hadden we een kleine buit in de vorm van een matchpunt kunnen binnenslepen.
We staan nog steeds op de 5e plaats. Bij een nederlaag tegen het sterke Dubbelschaak ’97 kunnen we naar de 8e plaats afzakken, hetgeen rechtstreekse degradatie betekent. Dan moeten de andere uitsagen allemaal in ons nadeel uitvallen.
HSC Helmond heeft aan een puntendeling tegen hekkensluiter De Baronie voldoende.
Zuid Limburg 3 moet van Zuid Limburg 4 winnen. Deze wedstrijd is al voor uitgespeeld. De uitslag wordt op de laatste competitiedag bekend.
Kempen Combinatie moet met grote cijfers van Maastricht winnen. Ze staan 2 matchpunten en 3½ bordpunten achter ons.
Als we 7e worden, zijn we ook nog niet veilig. De slechtste 3 nummers 7 degraderen. Schaakhuis in 3D en De Pion in 3F kunnen ons praktisch gesproken niet meer inhalen. De andere nummers 7 hebben al 7 of 8 matchpunten.
Dus elk bordpunt telt en met een matchpunt zijn we veilig.
| De Drie Torens 1 | Eindhoven 1 | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Huub Leemans | 1978 | - | Bas van de Plassche | 2322 | ½ - ½ |
| 2 | Joost van den Bighelaar | 1987 | - | Oscar Miguel Torcal | 2117 | ½ - ½ |
| 3 | Ad Feelders | 1984 | - | Jos Sutmuller | 2090 | ½ - ½ |
| 4 | Arnoud Jansen | 1977 | - | Jan Vosselman | 2072 | ½ - ½ |
| 5 | Wilbert Kocken | 2058 | - | Alessandro Di Bucchianico | 1992 | 1 - 0 |
| 6 | Jaap Weel | 1945 | - | Jeroen van de Put | 1995 | 0 - 1 |
| 7 | Alex Olree | 1895 | - | Ludo Tolhuizen | 1996 | ½ - ½ |
| 8 | Koen Gallé | 1663 | - | Hans Bosscher | 1954 | 0 - 1 |
| 1936 | 2067 | 3½ - 4½ |