We wisten dat in onze laatste wedstrijd tegen De Stukkenjagers 2 het om een bordpunt zou kunnen gaan. Waalwijk had tevens 4 matchpunten, maar 3 bordpunten minder. Bij een 3½ – 4½ nederlaag tegen Dubbelschaak ’97, zouden we een half bordpunt voor blijven en zo degradatie ontlopen.
Rick (6, zwart) mocht het opnemen tegen Erwin Kalle. De openingsfase was verrassend in de zin dat je geen cola kon krijgen voor de twee consumptiebonnen die door de Stukkenjagers waren verzorgd. De opening op het bord verliep rustig. Alleen de computer kon aangeven dat Rick’s bevrijdende zet d5 niet helemaal ok was. In deze stelling kreeg Rick een remiseaanbod:
Rick besloot dit maar snel aan te nemen wegens het rustige karakter van de stelling. Hierna kwam Rick erachter dat je wel een pilsje kon krijgen voor 2 consumptiebonnen en dat het geen grapje was dat de cola flink ging schuimen van het rietje. Een leerzame middag dus.
½ – ½
Ad (7, wit) speelde tegen Peter Huibers. In de opening ruilde zwart zijn “slechte” loper via het veld b5 af tegen zijn witte collega. Daarna wilde zwart ook nog dames ruilen, maar dat ging Ad uit de weg. Toen zwart de zet a5-a4 naliet speelde Ad zelf zijn pion naar a4, met de bedoeling deze als steunpunt voor een paard op b5 te gebruiken. Daarna ontstond een scherpe strijd waarin Ad een goede kans op voordeel over het hoofd zag. Kort daarna bood hij remise aan in een stelling die volgens de engine nog steeds beter voor hem was. Maar het ontbrak Ad dit seizoen aan zelfvertrouwen, en bovendien kwamen we hiermee, na de remise van Rick, op het bordpunt dat we nodig hadden in het scenario dat Waalwijk met 3.5-4.5 zou verliezen.
1 – 1
Joost (2, zwart) belandde onbedoeld in het Slavisch, waar hij een scherp gambiet kreeg voorgeschoteld. Tegenstander Tommy Grooten wist er naar eigen zeggen ook niet alles van maar wist Joost stevig onder druk te zetten. Na een optimistische korte rokade werd het echt link. Joost gaf enkele pionnen om tot tegenkansen te komen maar dat leverde niks op. Na het eerste stukoffer geloofde Joost het wel. In de analyse bleek dat dat terecht was.
2 – 1
De partij van Wilbert (4, zwart) speelde zich vooral op de koningsvleugel af. Hij opende daar lijnen om de druk die hij op het witte centrum had te vergroten. Een nadeel was wel, dat zich op die vleugel de zwarte monarch bevond. Maar Wilbert dacht op grond van zijn ontwikkelingsvoorsprong, dat die de tochtige stelling wel zou kunnen hebben. Wit wist echter het zwarte initiatief te keren, terwijl de witte koning al die tijd in het centrum bivakkeerde deed Elias de Reese een gure wind opsteken tegen diens collega. Die wind bereikte stormkracht en uiteindelijk woei de zwarte stelling om.
3 – 1
Alex (5, wit) kwam vanuit de opening op onbekend territorium en gaf snel een pion weg, om volledige controle te krijgen in het centrum. Zwart creëerde ruimte aan de damevleugel. Zwart liep een beetje achter in ontwikkeling en Alex kon het centrum open maken, maar hij geloofde daar niet in. Het centrum werd gesloten en wit ging stukken overbrengen naar de koningsvleugel. Zwart had een mooie blokkade in het centrum gemaakt en legde veel druk in het centrum. Zwart kreeg een tactiek in het centrum, die Alex mistte en moest één aantal stukken afruilen. Zwart bleef solide zetten spelen, terwijl Alex een laatste poging in aanvallen deed. Alex gaf later op, omdat zwart te veel vrijpionnen had.
4 – 1
Arnoud (8, zwart) speelde tegen een oude bekende: Arjen van Amerongen. Hij had zich voorbereid op 1. e4; het werd 1. d4. Tot zo ver de voorbereiding van Arnoud. Hij kwam al snel op onbekend terrein, waarin wit op de 5e zet h4 speelde. Is het dan nog aantrekkelijk voor zwart om kort te rokeren?! Zeker toen de witte g-lijn openkwam, stelde Arnoud de rokade zo lang mogelijk uit. Arjen was wel thuis in deze opening en kreeg een prachtige stelling, Arnoud kon eigenlijk niks. Dat betekende dat de knop om moest: in plaats van op zoek naar kansen werd het enkel verdedigen. Schaken is vaak heel concreet: zo lang er geen directe winst is, moet diegene die beter staat nog maar laten zien hoe dat voordeel omgezet kan worden in een winnende stelling. En dat was precies wat er aan de hand was. Telkens op zoek naar een gekunstelde verdediging (b.v. Ta8-d8 om veld a8 vrij te maken voor een paard) kostte Arnoud wel veel tijd, waardoor hij steeds meer in tijdnood kwam. Uiteindelijk rokeerde Arnoud toch kort; hij had gezien dat dat zou verliezen, maar hij zag zo snel geen andere zet die beter was: het alternatief was om door de vlag te gaan. Arjen verzuimde echter om de genadeklap uit te delen, en een paar zetten later kon Arnoud de dames ruilen en was de stelling plotsklap nagenoeg gelijk. Arjen was inmiddels ook in tijdnood gekomen (nog ongeveer 4 minuten voor 14 zetten), en Arnoud bood (met nog ongeveer 2 minuten op de klok) remise aan. Arjen ging kijken wat de stand was: SJ 2 had op dat moment 4 bordpunten. Arjen nam het remiseaanbod daarom aan, en stelde daarmee de overwinning, en achter bleek ook het kampioenschap, voor zijn team veilig. Arnoud was duidelijk ontsnapt aan een nederlaag, en eindigde dit seizoen dus met een vechtremise.
4½ – 1½
Ondanks zijn magere score Had de teamleider zichzelf op het hoogste bord geplaats eerder als een verrassing dan een verrassingswapen. Volgens Huub (1, wit) speelde zijn tegenstander in de opening niet de meest actieve zet. Na wat voorbereidingen kon hij met e2-e4 het centrum pakken en stond hij een tikje beter. Het werd een interessante positionele partij, die lang in evenwicht was. Alleen de zware stukken en lopers van ongelijke kleur bleven op het bord. Huub zette zijn stukken onhandig neer, waardoor zwart met een klein tactisch motiefje een pion op f2 won. Huub verdedigde zich niet optimaal, waardoor zijn koning erg op de tocht stond. Op de 44e zet werd hij mat gezet.
5½ – 1½
De alziende teamleider had Jaap op bord 3 gezet, waar hij wit had tegen Herman Grooten. Hij ging er vol voor. Na de opening ontstond een boeiende stelling. Jaap had een pion geofferd op a4, met zeker voldoende compensatie. Niet veel meer, overigens. Jaap probeerde zijn ruimtevoordeel te gebruiken door zwart op de damevleugel vast te pinnen en op daarna naar de koningsvleugel te switchen voor een koningsaanval. Dat lukte vrij aardig, maar Herman wist het allemaal goed te verdedigen. Op het moment dat Jaap de aanval weer op de damevleugel richtte teneinde eindelijk de pion terug te winnen, nam Herman het initiatief op de koningsvleugel over. Een paar kleine foutjes werden over een weer uitgewisseld. Daarin was Jaap iets beter, zodat Herman een pion won. Jaap rechtte de rug en ging stug verdedigen. Hij wist wonderwel een remise-achtig eindspel te bereiken. Wel eentje waarin zwart langdurig op winst kon gaan spelen. Inmiddels waren de spelers in het 6e uur van de partij aangeland. Alle andere partijen waren inmiddels afgerond, zodat een groot publiek zich afvroeg op het Herman nog zou lukken om Jaap pootje te lichten. De cruciale stelling ontstond na na 79… Kb3.
Hier moest Jaap kiezen tussen Pd1 en Kc1.
Na 80.Pd1 was het wel nog remise geweest, al had Jaap dan in tijdnood moeten zien dat bijvoorbeeld 80… Lc2 81.Pe3 Kxb2 82.Pxc2 a3 83.Kd1 remise is.
Maar ook dat op andere zetten 80.Kc1 wél genoeg was voor remise, al kan zwart het nog heel lang proberen. Bijvoorbeeld met 79… Lb1 80.Kc1 Lc2 81.Pe3 (enige zet).
Een andere winstpoging voor zwart is om met de koning naar a1 te lopen. Echter, als de koning op a2 komt, heeft zwart allerlei vervelende vorkjes met Pe3. Hierdoor heeft zwart na 79… Ka2 80.Kc1 niets beter dan 81.Kb3, Kd2. Dit moet dus via een omweg. Herman had vast nog wel wat betere winstpogingen in gevonden en het terecht nog een tijdje geprobeerd.
Helaas koos Jaap voor 80.Kc1 en kon na 80… e3 opgeven en deed dat een zet later ook.
6½ – 1½
Zo zijn we ternauwernood aan degradatie naar de vierde klasse ontsnapt. Ondanks de promotie van het tweede voorlopig geen derby De Drie Torens 1 – De Drie Torens 2.
| De Stukkenjagers 2 | De Drie Torens 1 | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Nick Bijlsma | 2263 | - | Huub Leemans | 1959 | 1 - 0 |
| 2 | Tommy Grooten | 2277 | - | Joost van den Bighelaar | 2015 | 1 - 0 |
| 3 | Herman Grooten | 2196 | - | Jaap Weel | 1990 | 1 - 0 |
| 4 | Elias de Reese | 2092 | - | Wilbert Kocken | 2045 | 1 - 0 |
| 5 | Wout Verboven | 2110 | - | Alex Olree | 1923 | 1 - 0 |
| 6 | Erwin Kalle | 2138 | - | Rick Zegveld | 1991 | ½ - ½ |
| 7 | Peter Huibers | 2102 | - | Ad Feelders | 1956 | ½ - ½ |
| 8 | Arjen van Amerongen | 2079 | - | Arnoud Jansen | 1989 | ½ - ½ |
| 2157 | 1984 | 6½ - 1½ |
| Team | MP | BP | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | De Stukkenjagers 2 | 14 | 48.5 | 6½ | 4 | 4 | 3 | 6½ | 6½ | 6½ | 5½ | 6 | |
| 2 | Sliedrecht 1 | 14 | 40.5 | 1½ | 4½ | 4 | 4½ | 5 | 4 | 6½ | 6 | 4½ | |
| 3 | Souburg 1 | 13 | 44 | 4 | 3½ | 4½ | 4½ | 6 | 4 | 4 | 7½ | 6 | |
| 4 | Dordrecht 1 | 11 | 42 | 4 | 4 | 3½ | 4 | 3½ | 5 | 5½ | 7 | 5½ | |
| 5 | Dubbelschaak '97 1 | 10 | 39.5 | 5 | 3½ | 3½ | 4 | 4 | 2 | 6½ | 4½ | 6½ | |
| 6 | Rokado 1 | 10 | 36 | 1½ | 3 | 2 | 4½ | 4 | 5½ | 4 | 6 | 5½ | |
| 7 | HWP Sas van Gent 2 | 9 | 35.5 | 1½ | 4 | 4 | 3 | 6 | 2½ | 5 | 5½ | 4 | |
| 8 | De Drie Torens 1 | 4 | 25 | 1½ | 1½ | 4 | 2½ | 1½ | 4 | 3 | 2½ | 4½ | |
| 9 | Waalwijk 1 | 4 | 24 | 2½ | 2 | ½ | 1-jan | 3½ | 2 | 2½ | 5½ | 4½ | |
| 10 | HWP Sas van Gent 3 | 1 | 25 | 2 | 3½ | 2 | 2½ | 1½ | 2½ | 4 | 3½ | 3½ |