Als donderslag bij heldere hemel kwam afgelopen donderdag het trieste nieuws van het overlijden van Paul van Duijnhoven binnen op onze schaakclub. Het is moeilijk te bevatten dat we hem niet meer achter het schaakbord zullen aantreffen. De dag ervoor had hij nog contact gehad met meerdere mensen binnen de club over de voorbereiding van het Ton van Moorsel toernooi.
’s Maandags kwam hij halverwege de avond toch nog even binnenvallen en zaterdag hadden we nog gespeeld tegen S.V. de Raadsheer gevolgd door een gezellig bezoek aan de Chinees. En ineens kan dit allemaal niet meer. Diep zijn we geschokt. Het doet je beseffen dat de hobby die we met z’n allen delen ons dichter bij elkaar brengt, maar ook dat we het niet als vanzelfsprekend moeten beschouwen.

Bij de Drie Torens

Paul zette zich vol passie in voor de club. Als extern wedstrijdleider nam hij de externe teams onder zijn hoede. Blij was hij met de toevoeging van het externe jeugdteam dit seizoen en stiekem koesterde hij nog hoop dat degradatie van het 2e voorkomen kan worden. Paul was ook betrokken bij nieuwe leden van de club en nam graag de tijd om nieuwkomers tips te geven over hun gespeelde partij. Tijdens bestuursvergaderingen was hij begaan met alle facetten van de club waar hij al geruime tijd onderdeel van uitmaakt. Paul was zelf ook een gefascineerd beoefenaar van het schaakspel. Naast de interne en externe competitie maakte het (Europese) Tien-Stedentoernooi een vast onderdeel uit van zijn schaakagenda waar hij met zijn clubgenoten met veel plezier aan deelnam. Tevens was hij lid van de bondsraad van de KNSB en zat hij ook in het bestuur van stichting Theseus.

Bij de Wolstad

De Drie Torens is ontstaan uit een fusie tussen de Wolstad en Schavo. Paul maakte voor de fusie al deel uit van de Wolstad waar hij sinds de jaren 80 lid was. Graag schaakte hij in de interne en externe competitie, maar ook was hij actief in meerdere bestuursfuncties. Zo is hij ook twee termijnen voorzitter geweest. In 1992 wist hij de Krugers-bokaal in de wacht te slepen voor zijn prestaties in het 4e team in de externe competitie door 5,5 uit 6 te scoren.

Als mens

Je ontkomt er niet aan om het als schakers over schaken te hebben. Dat is ook helemaal niet erg, want dat is de passie die we delen. Toch leer je elkaar ook beter kennen, zeker als je zo lang bij een club zit als Paul. Hij was een man met een groot sociaal hart en vandaar uit ook lid van de PvdA. Afgelopen zaterdag ging het toernooi weliswaar niet door, maar een flinke groep schakers had er toch behoefte aan om samen te komen, steun te vinden en herinneringen op te halen. Paul was opgewekt en positief en zette zich voor veel zaken in en toonde lange tijd zijn sociale betrokkenheid. We gaan je missen Paul.

Het afscheid

De familie biedt de gelegenheid om het afscheid op 14 maart om 10.30 via een livestream bij de wonen.

Namens de club