De Drie Torens B werd in groep 1B van de avondcompetitie ingedeeld. Gewoonlijk spelen vooral teams uit de oostelijke helft van Brabant in deze poule. Naast teams uit onder andere Helmond, Eindhoven en Veldhoven prijkten tot onze verrassing echter ook twee teams uit Bergen op Zoom op het speelschema. Hierdoor moesten sommige teams afstanden van meer dan 100 km enkele reis afleggen. Delegaties uit Den Bosch, Rosmalen en Eindhoven waren daarentegen in de ‘westelijke’ groep 1A geplaatst. Dat had de competitieleider derhalve handiger kunnen aanpakken.

HSC A was op papier veruit het sterkste team en werd met vijf keer een 3 – 1 overwinning en twee gelijkspelen soeverein kampioen. WLC C kwam te laat op stoom. Na vier nederlagen volgden drie remises, maar dat was onvoldoende om de rode lantaarn over te kunnen dragen. De strijd om de plaatsen twee tot en met zeven was van begin tot einde spannend. Alle betrokken teams leken punten tegen elkaar te kunnen pakken. Bij het ingaan van de laatste ronde konden we nog op de tweede plaats eindigen maar ook zevende worden en degraderen.

We begonnen met een veelbelovende 0 – 4 overwinning op WLC C. Het zwaarbevochten gelijkspel tegen Veldhoven A was ingecalculeerd. Na een professionele overwinning op BSV A draaiden we bovenin mee, maar een nederlaag tegen Oisterwijk A gooide roet in het eten. Diverse mooie stellingen werden die avond uit handen gegeven. In de vijfde ronde eindigden alle duels in 2 – 2. Tegen HSC A was dat voor ons geen slecht resultaat. Daarna lieten we ons door BSV B, dat overigens sterker was dan BSV A, terugduwen naar de middenmoot. In die wedstrijd hebben we minimaal een wedstrijdpunt weggegeven. Toen restte alleen nog de krachtmeting met Waalwijk A. Bij een 3½ – ½ nederlaag en een ongunstige uitslag bij Oisterwijk A – BSV A zou voor ons het doek vallen. In Waalwijk leek echter niemand van dit scenario op de hoogte te zijn. Ze hadden zich al bij degradatie neergelegd en waren meer bezig met onze rol in de aanstaande ontknoping van de zaterdagcompetitie dan het belang van deze wedstrijd. Een snelle overwinning aan het vierde bord zorgde voor de gewenste duidelijkheid. Waalwijk werd de tweede degradant en wij eindigden op de derde plaats.

De leden van het basisteam behaalden allemaal een +1 score.
Bert-Jan deed dat louter aan de bovenste borden. Zijn nederlaag tegen een FM was niet geheel nodig, maar die profiteerde handig van een onnauwkeurigheid.
Elias begon met 3 uit 3, waaronder een overtuigend punt tegen Punt. Na de jaarwisseling stokte de puntenmachine. Desondanks mag hij tevreden zijn met zijn plusscore.
Danniël wisselde goede partijen af met onnodige remises en een slordige nederlaag. Onder de streep klopt zijn resultaat vrij aardig met verwachte score.
Dennis speelde alle wedstrijden en werd met 4 uit 7 topscorer. Hij liet enkele cruciale overwinningen aantekenen, maar zal nog met afgrijzen terugdenken aan zijn nederlaag tegen BSV B.
Invallers Frank, Rick, Jaap en Alex kwam gezamenlijk tot 2 uit 5.

Het was een leuk seizoen. De sfeer was gemoedelijk en diverse invallers waren bereidwillig om ons in geval van nood uit de brand te helpen. Bedankt!