Het is weer verkiezingstijd (dit bericht zat al even in de pen, red.). Debatten vliegen je om de oren en er wordt over en weer met modder gegooid. Bekende gezichten moeten het opnemen tegen een nieuwe orde. Ik heb het natuurlijk over het treffen tussen BSV A en DDT B. Tijdens de heenreis dwaalde het gespreksonderwerp regelmatig af naar die andere, minder belangrijke, verkiezingsstrijd die het land in zijn greep houdt. Daarom bespreken we hier maar even waar het echt toe doet. Wie wordt er verkozen tot Man of the Match?

Allereerst de keuze voor de lijsttrekker. Aan de kant van DDT was de campagne van D de Vroe succesvoller gebleken dan die van de gevestigde naam B-J Panjoel. Tactische meesterzet of Haagse bluf, dat zou moeten blijken.

Bij BSV A lijkt het stuivertje wisselen tussen kopmannen Oliver de Hert en Martin de Smit. Dit keer had Martin de verkiezing gewonnen. Welke partij Martin vertegenwoordigd laat hij echter nog in het midden. Hij heeft zowel stemmen van BSV A als B ontvangen.

Over de strijd der lijsttrekkers:

Door stukken niet optimaal weg te zetten kwam Dennis in de opening onder druk te staan. Zwart controleerde veel velden in het territorium van wit en Martin was naarstig op zoek naar een doorbraak. De dam lekte, maar werd niet doorbroken. Een kans om het tij zelfs volledig te keren werd gemist. Zwart bleef zoekende naar de zwakke plek, maar de dijk bleef intact.

Bord 2

De coalitie van vier werd verder gevormd door een mengelmoes van links en rechts waar de zwevende kiezer toch voor bekende namen had gekozen. Bert-Jan streed ook tegen een “zwevende vertegenwoordiger”. Bas van de Putte heeft zowel een BSV A als B achterban.

Bert-Jan speelde met zwart en trof een tegenstander die de ambitieuze hoofdvarianten ontweek. Bert-Jan was ook redelijk inspiratieloos en ondanks de geïnvesteerde bedenktijd werd het evenwicht nauwelijks verbroken.

In het eindspel maakte Bert-Jan nog een foutje, waardoor het eindspel nauwkeurig verdedigd moest worden. Wit kon zet herhaling afdwingen (soort van) en daarmee was remise een feit.

Bert-Jan was iets eerder klaar dan Dennis, maar beide partijen eindigden in remise, waar een 1-1 tussenstand in de polls terug te vinden was.

Bord 3

Weer speelde Elias met wit tegen René Punt. Na moeizame manoeuvres zag René kans zijn slechte loper te ruilen en 2 verbonden vrijpionnen te creëren. Dat kostte hem wel een pion en toen hij dameruil uit de weg ging, stonden al wits stukken actief in de koningsaanval.

Stelling na 49. Pxe4

Er waren meerdere juiste antwoorden, maar dit is een mooie.

Bord 4

Danniël besloot zich tegen zijn op papier zwakkere tegenstander op dameruil in te laten om naar een gunstig eindspel te kunnen afwikkelen. Het plan was goed, maar de uitvoering faalde grandioos. De witte paarden domineerden het bord en de zwarte loper die de ster van de show had moeten worden keerde met de staart tussen de benen terug naar zijn startpositie. Henk van Houten hield de stelling bekwaam gesloten. Na nog dertig zetten oeverloos manoeuvreren koos Danniël er vanwege de tussenstand voor om geen onverantwoorde winstpoging te wagen. Hij berustte in remise zodat beide wedstrijdpunten mee naar huis gingen.

De winst was binnen, nu rest enkel nog de uitslag van Man of the Match.

Dennis wankelde maar viel niet. Een kansje op meer werd niet gepakt. Geen verkiezing tot M-o-t-M dit keer.
Bert-Jan kwam niet in gevaar maar wist zijn favorietenrol ook niet waar te maken.
Danniël voorkwam erger en ging voor het teambelang. Daarmee krijgt hij toch een eervolle vermelding, maar er kan er maar één de winnaar zijn, en dat is natuurlijk Elias, die de teamwinst binnensleepte.

	BSV A			De Drie Torens B
1	Martin de Smit	1783	-	Dennis de Vroe	1798	½ - ½
2	Bas van de Putte	1752	-	Bert-Jan Panjoel	1957	½ - ½
3	René Punt	1795	-	Elias Thijsse	1740	0 - 1
4	Henk van Houten	1382	-	Danniel van Boxtel	1864	½ - ½
		1678			1840	1½-2½