Donderdag 8 december reed een viertal DDT-ers richting Waalwijk om daar een wedstrijd voor de KNSB-beker te spelen. Deze datum had niet de voorkeur van onze opponenten, omdat twee van hun sterke spelers niet konden. Huub had op de ratinglijst Joost Hoogendoorn (2317) zien staan, maar hem werd verzekerd dat deze bijna nooit speelt. Misschien hadden we dus een kansje. Even later bleek dat de drie toppers acte de préséance gaven.
Huub (3, zwart) had tegen topper nummer 3 Wilbert Schreurs een voor hem onbekende variant op het bord. Wit had zijn koningsloper gefianchetteerd. Huub kon de invloed daarvan beperken door een paard op d5 te zetten. Wegjagen voor wit was lastig, want dan zou het paard naar b4 hoppen. Huub kon daardoor met een fianchetto van zijn dameloper vervolgen. Dat deed wit ook en toen Huub met loper f6 ook deze neutraliseerde bood hij remise aan.
½ – ½
Bert-Jan (4, wit) speelde een spannende partij.
Daarmee was de tussenstand op 1½ – ½ gekomen. Joost en Wilbert zaten nog tegenover de twee overgebleven toppers.
Wilbert (2, wit) speelde tegen Joost Hoogendoorn een systeem van eigen patent dat hem in rapid partijen voordeel had opgeleverd, maar met het klassieke tempo en de kwaliteit van zijn tegenstander kwamen de schaduwkanten aan het licht. De stukkenontwikkeling van de Waalwijk-er was sneller en meer harmonisch. Toen Wilbert uiteindelijk had besloten tot de korte rokade, ging zijn tegenstander lang en kwam als eerste met een pionnenstorm naar voren. Een defensief kwaliteitsoffer van Wilbert hield de zaak daar aardig dicht, maar Joost kwam toen met een offensief kwaliteitsoffer en toen was er geen verweer meer.
2½ – ½ Joost (1, zwart) speelde tegen Remco Sprangers. Remco speelde en zijvariant en Joost kwam – dacht hij – wel goed uit de opening. Zijn Dame op a3 maakte de ontwikkeling van de witte stelling lastig. Remco investeerde dan ook veel tijd maar wist zich wel te bevrijden. Joost dacht even overlopen te worden in de koningsaanval maar tot zijn verrassing bleef er ineens een toreneindspel met 4 tegen 4 over. Dit leek wel op een of andere manier remise. Maar helaas speelden beide spelers toen al op de 10 seconden increment. Remco deed hier de betere zetten en wist het eindspel alsnog in winst om te zetten.
3½ – ½
| Waalwijk | De Drie Torens | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Remco Sprangers | 2162 | - | Joost van den Bighelaar | 1977 | 1 - 0 |
| 2 | Joost Hoogendoorn | 2317 | - | Wilbert Kocken | 2024 | 1 - 0 |
| 3 | Wilbert Schreurs | 2124 | - | Huub Leemans | 1978 | ½ - ½ |
| 4 | Hans Sinnige | 1826 | - | Bert-Jan Panjoel | 1982 | 1 - 0 |
| 2107 | 1990 | 3½ - ½ |