Dinsdag 17 oktober reed een viertal DDT-ers naar Eindhoven om daar in de tweede ronde van de NBSB avond-competitie het op te nemen tegen het viertal van WLC. Het was vooraf al duidelijk dat het geen gemakkelijke avond zou worden, omdat de Eindhovenaren een gemiddeld hogere rating hadden. Daarnaast bevond Joost zich in het land van een ex-wereldkampioen schaken.
Na de opening had Huub (2, zwart) geen probleem. In plaats van zijn loper op d6 te verdedigen, ruilde hij hem op f4 af, waardoor wit daar een sterk paard kreeg. Even later ontwikkelde Huub zijn andere loper te passief naar d7. Met een paar krachtzetten kwam wit steeds beter te staan. En toen Huub op de koningsvleugel een pion verloor stortte zijn stelling in.
1 – 0
Wilbert (1, wit) kreeg voor de derde keer in korte tijd een openingssysteem tegen, waarbij hij kiest voor een goede pionnenstructuur waar tegenover zwart een vrijer stukkenspel heeft. Toen Wilbert echter wat onhandig hupste met zijn paard en bovendien een tempo verloor bij het dwarsbomen van de zwarte plannen, achtte Guus Bollen het de tijd gekomen voor een koningsaanval. Wilbert kon echter nog krachtig counteren, waarbij het ongelukkig geposteerde witte paard teloorging. De aanval tegen de zwarte koning was echter zeer sterk en als wit niet een minder geslaagde tussenzet had gepleegd, had de aanval zelfs door kunnen slaan. Nu zat er niet meer in dan eeuwig schaak.
1½ – ½
Jaap (3, wit) mocht tegen Thomas Kools aantreden. In het begin “stond” Jaap gewonnen. Totdat alles voor de avondcompetitie geregeld was en Thomas zijn telefoon uitzette. Daarna ging de partij lang gelijk op. Echter in tijdnood ging Jaap wat te druistig met zijn pionnen naar voren. Koningsaanval of ruimtevoordeel in het eindspel. Niets van dat alles. Thomas maakte handig gebruik van de ruimte achter de linies en veroorzaakte complicaties die Jaap niet meer te boven kwam.
2½ – ½
Uit de opening kwam Alex (4, zwart) op bekend territorium terecht. Zijn tegenstander speelde hele solide en logische zetten, waarbij Alex vaak moest opletten of hij zijn paard op d5 kon weggeven, om ruimte te creëren voor een vork. Hij stond wel minder de hele partij, maar wist wel langzaam wit weg te drijven, totdat Alex de grip op de positie terugkreeg. Zijn tegenstander begon een aanval op de damevleugel, waarbij het voelde of Alex steeds één zet mistte. Na de partij waren ze het beiden over eens, dat c5 te snel gespeeld was. Alex wist vervolgens waar hij zijn stukken moest neerzetten om druk te creëren op het witte centrum. Uiteindelijk kwamen ze in een eindspel, waarin hij één pion voorstond, maar wit had actievere stukken. Hij probeerde op weinig tijd zijn vrijpion te promoveren. Maar zijn stukken stonden niet in het spel, waardoor Alex zijn vrijpion verloor en door meer slechte zetten te spelen ging hij mat.
3½ – ½
| WLC A | De Drie Torens A | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Guus Bollen | 2178 | - | Wilbert Kocken | 2051 | ½ - ½ |
| 2 | Rudy Simons | 2049 | - | Huub Leemans | 1951 | 1 - 0 |
| 3 | Thomas Kools | 2012 | - | Jaap Weel | 1921 | 1 - 0 |
| 4 | Robert Klomp | 2083 | - | Alex Olree | 1835 | 1 - 0 |
| 2081 | 1940 | 3½-½ |