Helaas hebben we, net als ons A-team van hun A-team, nipt verloren met ons B-team van de hunne. WLC-B had, zoals verwacht, een hoog 1800-gehalte, dus was lastig te bestrijden.
Dat lag niet aan onze kopman. Berry Brand demonstreerde zijn goede vorm door de Leeuw van zijn geduchte tegenstander Ralf Weijers (ex-Oisterwijk) stevig aan te pakken. Door (meermaals) een pion te offeren kreeg hij met wit een doorslaande aanval.
Andries Höhner speelde een redelijk ogende opening. Toch maakte onze man wat kleine foutjes waardoor Jasper Krenning teveel initiatief kreeg en de zwaktes in de zwarte stelling kon benutten.
Peter Paul van der Schoot kreeg een goede jeugdspeler tegen zich. De ons onbekende Sascha Kurt won een stuk tegen 2 pionnen, en daarmee uiteindelijk het eindspel.
Elias Thijsse kreeg te maken met een voor hem nieuwe openingsvariant van good-old Henny Wilbrink. Dat ging eerst vrij goed, Na een onnauwkeurigheid van wit kreeg zwart echter een gevaarlijk initiatief met allerlei penningen en binnenkomende stukken. Pionverlies was onvermijdelijk, maar toen zwart zijn a-pion wat snel richting promotie stuurde, kon Elias vluchten in eeuwig schaak. Volgens de bekende kibitzer Frank Schouten was er zelfs nog een winst mogelijk, al was dit bij goede verdediging ook remise geworden. Waarmee we dus met het kleinst mogelijke verschil verloren.
WLC B | De Drie Torens B | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Ralf Weijers | 1879 | - | Berry Brand | 1799 | 0 - 1 |
2 | Jasper Krenning | 1788 | - | Andries Hohner | 1542 | 1 - 0 |
3 | Henny Wilbrink | 1806 | - | Elias Thijsse | 1819 | ½ - ½ |
4 | Sascha Kurt | 1825 | - | Peter Paul van der Schoot | 1499 | 1 - 0 |
1825 | 1665 | 2½-1½ |